Vorige week gaf president Donald Trump een desastreus interview aan The Economist. Geflankeerd door zijn adviseurs dwaalde de president steeds af, bleek hij ongeïnformeerd, verward en oneerlijk. En hij werd ook nooit gecorrigeerd door degenen om hem heen die balans zouden moeten brengen. Hij wordt dan wel geacht de Amerikaanse politiek flink op te schudden, maar niet totaal te ontmantelen.

Na afloop werd interviewer David Rennie zelf ondervraagd door Public Radio International. En Rennie stipte een cruciaal punt aan dat iedereen die zich zorgen maakt over het economische beleid van Trump goed zou moeten begrijpen.

Uit het interview (we hebben de opvallende passages vetgedrukt):

Veel media hebben de afgelopen tijd bericht dat er twee concurrerende facties zijn [in het Witte Huis]. Eentje van de gematigde globalistische kijk die wordt geleid door zijn schoonzoon Jared Kushner en de ander van de donkere, nationalistische en boze kijk. Die zouden in een fel gevecht verwikkeld zijn en een van de twee gaat winnen en zal uiteindelijk het beleid bepalen.

Nu ik zoveel tijd heb doorgebracht in de West Wing en dit interview heb gedaan, heb ik een andere indruk gekregen. Namelijk dat Donald Trump in de kern een nationalist is  – het soort klagerige nationalist. Hij denkt dat de wereld te lang heeft geprofiteerd van de VS en dat Amerika nu strenger, assertiever en egoïstischer moet zijn.

Dus als er verschillende geluiden zijn, en die zin er, dan is het meer een kwestie van strategie...Het gaat om hoe je het beste tot een deal komt. Sla je met de vuist op tafel of biedt je concessies aan? Maar ik denk niet dat de globalistische gematigde vleugel het gevecht gaat winnen en Donald Trump gaat veranderen. Hij is wie hij is.

Tijdens de campagne voelden veel Trump-aanhangers zich aangetrokken tot zijn pragmatisme. Hij zei dat hij geen ideologische band heeft met welke partij dan ook en dat hij in staat zou zijn voorbij de politiek te kijken om betere en praktische oplossingen te vinden.

Volgens Rennie is dat simpelweg niet waar. Trump mag dan geen Democratische of Republikeinse politiek bedrijven, hij voert een beleid uit van protectionisme, slachtofferschap, agressie en nationalisme. En dat zijn uiterst gevaarlijke krachten in een globale economie. Zeker als het land dat ze in stelling brengt het rijkste en machtigste ter wereld is (nauwelijks een slachtoffer).

Dus hier zijn we aanbeland. Trump is de pestkop die op school als laatste werd gekozen bij gym en daar in het eerste jaar van de universiteit nog steeds ziedend over is. Zelfs als volwassene kan hij het niet laten overal tegen aan te schoppen.

Het gaat niet om 'voor-wat-hoort-wat' jongens

Daarom is de opmerking van Rennie over strategie zo belangrijk. Trump stond op het punt uit NAFTA te stappen totdat zijn eigen ministers, de leiders van Mexico en Canada en topbestuurders uit het bedrijfsleven hem tegenhielden.

Maar we zullen niet altijd zoveel geluk hebben. En we zullen dat geluk keer op keer op proef gaan stellen.

Het team van Trump handelt volgens de zelf geïntroduceerde handelsterm 'Reciprocity' wat te vertalen is als 'voor-wat-hoort-wat'. Dat betekent grofweg druk uitoefenen op landen om hun tarieven te verlagen of hun economische structuur te veranderen tot iets aangenamers voor de regering van Trump. Het kan kloppen dat dat wat despotisch klinkt, want dat is het ook.

Het meest zorgelijke is niet wat de regering hiermee kan bereiken, maar wat het betekent voor het proces. Door landen te confronteren en te laten buigen voor de economische wil van de VS zal dat hoogstwaarschijnlijk onbedoelde gevolgen hebben.

Neem bijvoorbeeld het nieuwe importtarief van 20 procent dat Trump heeft ingevoerd voor timmerhout - een gevecht dat vorige regeringen keer op keer zijn aangegaan en keer op keer hebben verloren. Voormalig Canadees ambassadeur Paul Frazer heeft tegen Business Insider gezegd dat dat gevecht opnieuw beginnen emotioneel is en een punt van trots voor Canadezen.

"Het is meer dan een economisch probleem voor de Canadezen, het gaat om wat eerlijk is en wat goed en wat slecht", legt hij uit.

En dus krijgen Canadezen een negatief gevoel bij de zuiderburen.

"Handelsproblemen zoals met het zachte timmerhout zal blijven bijdragen aan die gevoelens", zegt Frazer.

Trump zou niet langer achteloos en onnodig relaties over de hele wereld op het spel moeten zetten. Denk aan wat het betekent als er echt iets gevaarlijks gaat gebeuren in de wereld en de VS heeft zijn goede wil verspeeld vanwege geklaag van de paranoïde geest van een onwetende ideoloog.

Hoe langer dit doorgaat hoe kwetsbaarder we allemaal worden.